عمر شهری با همگی آلودگیها، دغدغهها و مشکلات کوچک و وقار که دارد، لحظاتی را پیش میآورد که با تمام وجود احساس خستگی میکنیم. به همین دلیل، داخل ابتدایی فرصت بار و بندیلمان را جمع میکنیم و به نزدیکترین باغ ملی پناه میبریم؛ همانجایی که هنوز در تله ساختوسازهای بیرویه شهری درگیر نشده و میتوان چند ساعتی را تو دل طبیعت بوسیله دور از سروصدا و دود و استرس سپری کرد. حوض درست کردن ولشت یکی از این تفرجگاه های دنج و آرامشبخش است که در امتداد بیشتر با آن آشنا میشوید. حتما بخوانید:حوض درست کردن سقالکسار؛ گشتوگذار درون طبیعت دلفریب گیلاناملش؛ گنجی درون بیرونی گیلان هیشه سرسبزسفر بوسیله چالیدره مشهد؛ سفری یک روزه ولی پرهیجان
به بیرون از شهر میرویم که اجازه ندهیم شلوغی زندگی شهری ملول و سرخورده و ناخوشاحوالمان کند. درون چنین مواقعی موبایلمان را درون دست میگیریم و نزدیکترین نقاط گردشگری را جستوجو میکنیم تا شاید چیزی بخوانیم یا عکسی ببینیم که حس کنجکاویمان را تحریک درنگ و راهیِ آنجا شویم. گاهی همچنین از دوستان و آشنایان سراغ بکرترین جایی را که بهتازگی تجربه آستان داخل آن را داشتهاند و بهخوبی از زیروبم آن آگاه هستند، میگیریم و میخواهیم که راهنماییمان کنند. بعد غم با توجه به شرایط جوی، وسایل موردنیاز را جمعآوری کرده و راهی میشویم.
محتوای این ورق میکوشد تا راهنمای شما بخاطر انتخاب یک مکان مناسب گردشگری باشد. اینبار سری به دریاچه وِلشت بهعنوان بهشت گمشده مرزنآبادیها زدهایم و داده ها کاملی را از آنچه باید برای یکروز تفریح در آنجا بدانید، برایتان مجهز کردهایم. دریاچه ولشت؛ یک میراث فرهنگی
دریاچه ولشت یکی از آثار طبیعی ایران است که در مهر سال ۱۳۸۸ بهعنوان هفتادویکمین اثر غریزی ملی، در فهرست آثار میراث فرهنگیمان ثبت شد. این دریاچه در خصیصه شرقی کلاردشت و ۲۵ کیلومتری جاده چالوس، یعنی نزدیک به شهر مرزنآباد، استراحت دارد.
به دلیل قرار گرفتن دریاچه در ضلع شرقی کلاردشت، (ازآنجاکه کلاردشت به شهر اکسیژن ایران مشهور است) طبیعت آن آب وهوای فوقالعادهای دارد. آب دریاچه از بارشهای جوی و چشمههایی که کف دریاچه حیات دارد، تأمین میشود. بوسیله همین دلیل، در فصول متنوع سال عمق آب متغیر است، اما درون هیچگاه ماهی از سال این دریاچه کمآب و بی آب نمیشود. بیشترین عمق آب در سرنوشت میانی دریاچه تقریبا بوسیله ۲۲ متر میرسد و حاشیه دریاچه عمق تقریبی ۹ متری دارد که آبتنی را برای گردشگران شناگر آسانتر میکند.
تا پیش از اینکه میراث فرهنگی نگاه ویژهای به دریاچه ولشت داشته باشد، قلیل افرادی برای گشتوگذار در طبیعت، به آن مراجعه میکردند که آن هم، افراد محلی بودند که موافق غریزه برای گذران اوقات صبر روانه مراتع سرسبز میشدند. حتی بوسیله جرئت میتوان گفت تا یکدهه قبل، خیلیها حتی نام این دریاچه را نیز نشنیده بودند، ولی بعد از ثبت تاریخی دریاچه، همهچیز تغییر کرد.
اکنون آنطور که محلیهای ساکن ابتدای جاده منتهی به دریاچه میگویند: «از هر ۱۰ مسافری که راه جاده چالوس را در پیش گرفتهاند و میخواهند یک روز را دور از مجادله و فضای بدلی شهری بگذرانند، راه یک نفرشان به دریاچه ختم میشود؛ دریاچهای که تا دیروز خیلیها آن را ندیده بودند و این روزها تصویرش را در شبکههای مجازی زیاد میبینیم.» بزن بریم ولشت عکس از: حسین سپهوند
اگر مبدأ عروج به دریاچه را تهران تخیل کنیم، فاصله بین تهران تا دریاچه ولشت، حدودا ۱۶۹ کیلومتر است. اگر بهطور میانگین با سرعت ۶۰ کیلومتر تو ساعت برانیم، برای رسیدن به دریاچه کمتر از ۳ ساعت درون راه خواهیم وجود که صرف این زمان بخاطر سفری یک روزه فوقالعاده است، اما با احتساب ترافیک همیشگی جاده کرج و جاده خاکی منتهی به دریاچه که از میانه مسیر مرزنآباد برای رسیدن به دریاچه درون پیش میگیریم، کمی کار سخت و زمان سفر از زمان پیشبینی شده ما، یک زمانه بیشتر میشود.
۱۰ کیلومتر از این مسیر همان جاده ارضی است که تا دل دریاچه پیش میرود. اقدامات چندانی برای هموارسازی مسیر و جادهسازی در این بخش ادا نشده است. جاده کاملا سنگلاخی و خاکی است و همین راندن را برای رانندهها، بهویژه برای مسافرانی که بخاطر اولینبار وارد این محدوده شدهاند، باطراوت میکند. بنابراین این ۱۰ کیلومتر با سرعت بسیار کم و با احتیاط طی میشود و در تاریکی محیط بیش از یک ساعت طول میکشد. اگر جزو آن دسته از افراد هستید که در مسیر عروج از تماشای طبیعت لذت میبرید و قصدتان فقط چسبیدگی به مقصد نیست، از جاده منتهی به دریاچه بینهایت لذت خواهید سرما. راههای دسترسی به دریاچه ولشت
دریاچه ولشت یکی از گزینههای همیشگی تورهای گردشگری یکروزه است. بنابراین اگر جزو علاقهمندان به گردشگری با تورهای تفریحی هستید، بهراحتی میتوانید دو روز قبل از زمان سفر با یکی از تورلیدرها تماس بگیرید و در صورت خالی وجود داشتن ظرفیت، درون تور ثبتنام کنید. البته اگر روزی که عزم سفر دارید، تعطیل است، بهتر است حداقل ۵ روز قبل از زمان موردنظرتان با آنها تماس بگیرید.
اگر میخواهید با اتومبیل شخصیتان راهی ولشت شوید، اتوبان تهران_کرج را انتخاب کنید و بهمحض رسیدن به بریدگی جاده چالوس تغییر مسیر دهید. پس ازآن از آن در جاده چالوس تا رسیدن بوسیله تابلو مرزنآباد برانید. کمی مانده به مرزنآباد، جانب راستتان یک جاده صوری میبینید که شما را به دریاچه میرساند.
چنانچه قصد سفر با اتوبوسهای بینشهری را دارید، بلیط تهران_چالوس را تهیه کنید. از راننده اتوبوس بخواهید شما را ابتدای مرزنآباد پیاده کند. از مغازههای سمت عبث جاده بخواهید عده آژانس یا تاکسیهای تلفنی آن محدوده را داخل اختیارتان بگذارند. بسیاری از ساکنان محلی آن محدوده شمارهشان را به مغازهداران دادهاند تا داخل قیافه نیاز و وجود مسافر با آنها تماس بگیرند. داخل این صورت خیالتان راحت است که بهمحض پیاده شدن از اتوبوس یک موتور منتظرتان است که شما را به تیر برساند. حتما بخوانید:جنگل ابر شاهرود؛ همآغوشی زمین و آسمانجاهای دیدنی محلات؛ سفر به هلند ایران ماهیگیری تو دریاچه ولشت آزاد است
پیشنهاد میکنیم برای بازدید از دریاچه ولشت خودتان را برای چند ساعتی حاضر کنید. ازآنجاکه شنا و آبتنی درون دریاچه (البته با رعایت احتیاط) ممنوع نیست، اگر اهل آبتنی در دریاچه هستید، بهتر است چند دست لباس همراه داشته باشید.
اردکماهی، مار آبی و قورباغه از عموم آبزیان دریاچه هستند. به دلیل وجود چند سنخ ماهی پرطرفدار، دریاچه ولشت یکی از مکانهای ماهیگیری برای روستاییهای پایین دریاچه و ساکنان مرزنآباد محسوب میشود. آنها بهمحض روشن شدن فضا قلاب ماهیگیری و سطل طعمههایشان را برمیدارند و راهی حوض درست کردن میشوند. شما هم چنانچه علاقهمند به ماهیگیری هستید، حتما با خودتان قلاب ماهیگیری و طعمه ماهی ببرید.
مهمانخانه و کافیشاپ موجود داخل محوطه حفاظتشده دریاچه تا روزگار ۲۲ آماده خدمترسانی به بازدیدکنندگان دریاچه هستند، ولی از زمانه ۲۲ تا ۱۰ صبح فردا تعطیل هستند. ازآنجاکه مشخص کردن آتش در اطراف دریاچه اشکالی ندارد، میتوانید غذای نیمهآمادهای را که تو طول مسیر و با توجه به گرمای هوا فاسد نمیشود، همراهتان ببرید.
چنانچه قصد ماندن تو دریاچه را دارید، همراه داشتن چادرمسافرتی، پتو (شبها هوای دریاچه بسیار سرد میشود)، سایهبان، کفش راحت و مناسب برای راه رفتن روی زمین سنگلاخی، کلاه آفتابگیر، کرم ضدآفتاب و پاور بانک ضروری است. ولشت، دریاچهای بر فراز ابرها
فضا که ابری میشود، دریاچه و دشتهای پیرامون آن بالای ابرها هستند. وقتی از دهات به سمت دریاچه میآییم، گویی ابرها کمی پردهشان را کنار میزنند تا نیمنگاهی به دریاچه بیندازیم. همهچیزِ اینجا شبیه خواب میماند. عصرها که محیط کمی ابری و بهدلیل تبخیر آب دریاچه، قطرههای شبنم در محیط پراکنده میشود، رنگینکمان زیبایی روی دریاچه پل میزند که نمیتوان چشم از آن برداشت.
محال است اینهمه زیبایی را ببینید و دوربین به دست نشوید. همهچیز گویای این است که محلیها ضایع دارند، دریاچه را بهشت گمشده بنامند. برای ما که از دودودَم و سروصدای دهات هزیمت کردهایم تا یکروز آرام و پاک در طبیعت داشته باشیم، اینجا کم از بهشت ندارد؛ اینجا خود ارم است.
اگر صبح زود بیایید و تابیدن آفتاب روی پولک ماهیها را سیاحت کنید، دیگر هیچچیزی نمیتواند مجبورتان کند که عصر راه برگشت را داخل پیش بگیرید. به همین دلیل بهتر است برای یک شب غم که شده اقامت تو جوار دریاچه را تجربه کنید تا ساعت ۶ صبح را ببینید. سکوت دریاچه، صدای پرندگان، صدای اسبهای خانه روستایی آن سوی دریاچه و…؛ همهچیز حالتان را تا مدتها خوب میکند. بیشک ولشت بهشت گمشده است که در این روزهای داغ، خودش را به ما مدال داده تا حالمان را خوب کند. ماندن درون شب، کنار دریاچه ولشت
کمی پایینتر از دریاچه، درون میانه جاده خاکی، مسافرخانه کوچکی وجود دارد که میتوانید شب را تو آنجا سپری کنید، اما چنانچه دلتان میخواهد شب را تو طبیعت بگذرانید، میتوانید کنار دریاچه چادر بزنید و خیالتان راحت باشد که هیچ خطری شما را تهدید نمیکند.
چند سالی میشود که استانداری مرزنآباد برای دریاچه، کیوسک نگهبانی ۲۴ ساعته برقرار کرده است. برای گذر از نگهبانی، هر اتومبیلِ انحصاری باید مبلغ ۸ هزار تومان بپردازد که بخاطر یک منطقه حفاظتشده ارزش مناسب و ایدهآلی بهنظر میرسد.
همچنین از ابتدای امسال، با افزایش امکانات اطراف دریاچه، از جمله تجهیز دوره دریاچه بوسیله رستوران، کافی شاپ، سوپرمارکت کوچک ویژه فروش نوشیدنی و تنقلات، تجهیز و ترقی سرویس بهداشتی، آلاچیق، نمازخانه و… اقامت تو پیرامون دریاچه آسانتر شده است. در کل، همهچیز برای لذت بردن از نهاد و نفستازهکردن فراهم است. تنها کافی است تصمیم بگیرید و راهی شوید. در ادامه بخوانید: جاهای دیدنی تهران؛ ۲۲ جاذبه گردشگری خانه دادن ۷۲ امت
به بیرون از شهر میرویم که اجازه ندهیم شلوغی زندگی شهری ملول و سرخورده و ناخوشاحوالمان کند. درون چنین مواقعی موبایلمان را درون دست میگیریم و نزدیکترین نقاط گردشگری را جستوجو میکنیم تا شاید چیزی بخوانیم یا عکسی ببینیم که حس کنجکاویمان را تحریک درنگ و راهیِ آنجا شویم. گاهی همچنین از دوستان و آشنایان سراغ بکرترین جایی را که بهتازگی تجربه آستان داخل آن را داشتهاند و بهخوبی از زیروبم آن آگاه هستند، میگیریم و میخواهیم که راهنماییمان کنند. بعد غم با توجه به شرایط جوی، وسایل موردنیاز را جمعآوری کرده و راهی میشویم.
محتوای این ورق میکوشد تا راهنمای شما بخاطر انتخاب یک مکان مناسب گردشگری باشد. اینبار سری به دریاچه وِلشت بهعنوان بهشت گمشده مرزنآبادیها زدهایم و داده ها کاملی را از آنچه باید برای یکروز تفریح در آنجا بدانید، برایتان مجهز کردهایم. دریاچه ولشت؛ یک میراث فرهنگی
دریاچه ولشت یکی از آثار طبیعی ایران است که در مهر سال ۱۳۸۸ بهعنوان هفتادویکمین اثر غریزی ملی، در فهرست آثار میراث فرهنگیمان ثبت شد. این دریاچه در خصیصه شرقی کلاردشت و ۲۵ کیلومتری جاده چالوس، یعنی نزدیک به شهر مرزنآباد، استراحت دارد.
به دلیل قرار گرفتن دریاچه در ضلع شرقی کلاردشت، (ازآنجاکه کلاردشت به شهر اکسیژن ایران مشهور است) طبیعت آن آب وهوای فوقالعادهای دارد. آب دریاچه از بارشهای جوی و چشمههایی که کف دریاچه حیات دارد، تأمین میشود. بوسیله همین دلیل، در فصول متنوع سال عمق آب متغیر است، اما درون هیچگاه ماهی از سال این دریاچه کمآب و بی آب نمیشود. بیشترین عمق آب در سرنوشت میانی دریاچه تقریبا بوسیله ۲۲ متر میرسد و حاشیه دریاچه عمق تقریبی ۹ متری دارد که آبتنی را برای گردشگران شناگر آسانتر میکند.
تا پیش از اینکه میراث فرهنگی نگاه ویژهای به دریاچه ولشت داشته باشد، قلیل افرادی برای گشتوگذار در طبیعت، به آن مراجعه میکردند که آن هم، افراد محلی بودند که موافق غریزه برای گذران اوقات صبر روانه مراتع سرسبز میشدند. حتی بوسیله جرئت میتوان گفت تا یکدهه قبل، خیلیها حتی نام این دریاچه را نیز نشنیده بودند، ولی بعد از ثبت تاریخی دریاچه، همهچیز تغییر کرد.
اکنون آنطور که محلیهای ساکن ابتدای جاده منتهی به دریاچه میگویند: «از هر ۱۰ مسافری که راه جاده چالوس را در پیش گرفتهاند و میخواهند یک روز را دور از مجادله و فضای بدلی شهری بگذرانند، راه یک نفرشان به دریاچه ختم میشود؛ دریاچهای که تا دیروز خیلیها آن را ندیده بودند و این روزها تصویرش را در شبکههای مجازی زیاد میبینیم.» بزن بریم ولشت عکس از: حسین سپهوند
اگر مبدأ عروج به دریاچه را تهران تخیل کنیم، فاصله بین تهران تا دریاچه ولشت، حدودا ۱۶۹ کیلومتر است. اگر بهطور میانگین با سرعت ۶۰ کیلومتر تو ساعت برانیم، برای رسیدن به دریاچه کمتر از ۳ ساعت درون راه خواهیم وجود که صرف این زمان بخاطر سفری یک روزه فوقالعاده است، اما با احتساب ترافیک همیشگی جاده کرج و جاده خاکی منتهی به دریاچه که از میانه مسیر مرزنآباد برای رسیدن به دریاچه درون پیش میگیریم، کمی کار سخت و زمان سفر از زمان پیشبینی شده ما، یک زمانه بیشتر میشود.
۱۰ کیلومتر از این مسیر همان جاده ارضی است که تا دل دریاچه پیش میرود. اقدامات چندانی برای هموارسازی مسیر و جادهسازی در این بخش ادا نشده است. جاده کاملا سنگلاخی و خاکی است و همین راندن را برای رانندهها، بهویژه برای مسافرانی که بخاطر اولینبار وارد این محدوده شدهاند، باطراوت میکند. بنابراین این ۱۰ کیلومتر با سرعت بسیار کم و با احتیاط طی میشود و در تاریکی محیط بیش از یک ساعت طول میکشد. اگر جزو آن دسته از افراد هستید که در مسیر عروج از تماشای طبیعت لذت میبرید و قصدتان فقط چسبیدگی به مقصد نیست، از جاده منتهی به دریاچه بینهایت لذت خواهید سرما. راههای دسترسی به دریاچه ولشت
دریاچه ولشت یکی از گزینههای همیشگی تورهای گردشگری یکروزه است. بنابراین اگر جزو علاقهمندان به گردشگری با تورهای تفریحی هستید، بهراحتی میتوانید دو روز قبل از زمان سفر با یکی از تورلیدرها تماس بگیرید و در صورت خالی وجود داشتن ظرفیت، درون تور ثبتنام کنید. البته اگر روزی که عزم سفر دارید، تعطیل است، بهتر است حداقل ۵ روز قبل از زمان موردنظرتان با آنها تماس بگیرید.
اگر میخواهید با اتومبیل شخصیتان راهی ولشت شوید، اتوبان تهران_کرج را انتخاب کنید و بهمحض رسیدن به بریدگی جاده چالوس تغییر مسیر دهید. پس ازآن از آن در جاده چالوس تا رسیدن بوسیله تابلو مرزنآباد برانید. کمی مانده به مرزنآباد، جانب راستتان یک جاده صوری میبینید که شما را به دریاچه میرساند.
چنانچه قصد سفر با اتوبوسهای بینشهری را دارید، بلیط تهران_چالوس را تهیه کنید. از راننده اتوبوس بخواهید شما را ابتدای مرزنآباد پیاده کند. از مغازههای سمت عبث جاده بخواهید عده آژانس یا تاکسیهای تلفنی آن محدوده را داخل اختیارتان بگذارند. بسیاری از ساکنان محلی آن محدوده شمارهشان را به مغازهداران دادهاند تا داخل قیافه نیاز و وجود مسافر با آنها تماس بگیرند. داخل این صورت خیالتان راحت است که بهمحض پیاده شدن از اتوبوس یک موتور منتظرتان است که شما را به تیر برساند. حتما بخوانید:جنگل ابر شاهرود؛ همآغوشی زمین و آسمانجاهای دیدنی محلات؛ سفر به هلند ایران ماهیگیری تو دریاچه ولشت آزاد است
پیشنهاد میکنیم برای بازدید از دریاچه ولشت خودتان را برای چند ساعتی حاضر کنید. ازآنجاکه شنا و آبتنی درون دریاچه (البته با رعایت احتیاط) ممنوع نیست، اگر اهل آبتنی در دریاچه هستید، بهتر است چند دست لباس همراه داشته باشید.
اردکماهی، مار آبی و قورباغه از عموم آبزیان دریاچه هستند. به دلیل وجود چند سنخ ماهی پرطرفدار، دریاچه ولشت یکی از مکانهای ماهیگیری برای روستاییهای پایین دریاچه و ساکنان مرزنآباد محسوب میشود. آنها بهمحض روشن شدن فضا قلاب ماهیگیری و سطل طعمههایشان را برمیدارند و راهی حوض درست کردن میشوند. شما هم چنانچه علاقهمند به ماهیگیری هستید، حتما با خودتان قلاب ماهیگیری و طعمه ماهی ببرید.
مهمانخانه و کافیشاپ موجود داخل محوطه حفاظتشده دریاچه تا روزگار ۲۲ آماده خدمترسانی به بازدیدکنندگان دریاچه هستند، ولی از زمانه ۲۲ تا ۱۰ صبح فردا تعطیل هستند. ازآنجاکه مشخص کردن آتش در اطراف دریاچه اشکالی ندارد، میتوانید غذای نیمهآمادهای را که تو طول مسیر و با توجه به گرمای هوا فاسد نمیشود، همراهتان ببرید.
چنانچه قصد ماندن تو دریاچه را دارید، همراه داشتن چادرمسافرتی، پتو (شبها هوای دریاچه بسیار سرد میشود)، سایهبان، کفش راحت و مناسب برای راه رفتن روی زمین سنگلاخی، کلاه آفتابگیر، کرم ضدآفتاب و پاور بانک ضروری است. ولشت، دریاچهای بر فراز ابرها
فضا که ابری میشود، دریاچه و دشتهای پیرامون آن بالای ابرها هستند. وقتی از دهات به سمت دریاچه میآییم، گویی ابرها کمی پردهشان را کنار میزنند تا نیمنگاهی به دریاچه بیندازیم. همهچیزِ اینجا شبیه خواب میماند. عصرها که محیط کمی ابری و بهدلیل تبخیر آب دریاچه، قطرههای شبنم در محیط پراکنده میشود، رنگینکمان زیبایی روی دریاچه پل میزند که نمیتوان چشم از آن برداشت.
محال است اینهمه زیبایی را ببینید و دوربین به دست نشوید. همهچیز گویای این است که محلیها ضایع دارند، دریاچه را بهشت گمشده بنامند. برای ما که از دودودَم و سروصدای دهات هزیمت کردهایم تا یکروز آرام و پاک در طبیعت داشته باشیم، اینجا کم از بهشت ندارد؛ اینجا خود ارم است.
اگر صبح زود بیایید و تابیدن آفتاب روی پولک ماهیها را سیاحت کنید، دیگر هیچچیزی نمیتواند مجبورتان کند که عصر راه برگشت را داخل پیش بگیرید. به همین دلیل بهتر است برای یک شب غم که شده اقامت تو جوار دریاچه را تجربه کنید تا ساعت ۶ صبح را ببینید. سکوت دریاچه، صدای پرندگان، صدای اسبهای خانه روستایی آن سوی دریاچه و…؛ همهچیز حالتان را تا مدتها خوب میکند. بیشک ولشت بهشت گمشده است که در این روزهای داغ، خودش را به ما مدال داده تا حالمان را خوب کند. ماندن درون شب، کنار دریاچه ولشت
کمی پایینتر از دریاچه، درون میانه جاده خاکی، مسافرخانه کوچکی وجود دارد که میتوانید شب را تو آنجا سپری کنید، اما چنانچه دلتان میخواهد شب را تو طبیعت بگذرانید، میتوانید کنار دریاچه چادر بزنید و خیالتان راحت باشد که هیچ خطری شما را تهدید نمیکند.
چند سالی میشود که استانداری مرزنآباد برای دریاچه، کیوسک نگهبانی ۲۴ ساعته برقرار کرده است. برای گذر از نگهبانی، هر اتومبیلِ انحصاری باید مبلغ ۸ هزار تومان بپردازد که بخاطر یک منطقه حفاظتشده ارزش مناسب و ایدهآلی بهنظر میرسد.
همچنین از ابتدای امسال، با افزایش امکانات اطراف دریاچه، از جمله تجهیز دوره دریاچه بوسیله رستوران، کافی شاپ، سوپرمارکت کوچک ویژه فروش نوشیدنی و تنقلات، تجهیز و ترقی سرویس بهداشتی، آلاچیق، نمازخانه و… اقامت تو پیرامون دریاچه آسانتر شده است. در کل، همهچیز برای لذت بردن از نهاد و نفستازهکردن فراهم است. تنها کافی است تصمیم بگیرید و راهی شوید. در ادامه بخوانید: جاهای دیدنی تهران؛ ۲۲ جاذبه گردشگری خانه دادن ۷۲ امت
- ۹۸/۰۲/۲۱